The Netherlands – Small as a Ball
“Small As A Ball” is het derde soloalbum van de getalenteerde Deense toetsenist Lars Boutrup. Tijdens het beluisteren van de cd besluit ik dat de recensie die ik ga schrijven een vrij korte zal zijn. Niet dat ik de plaat slecht vind, integendeel, ik ben juist erg gecharmeerd van de toetsenfratsen van de man. Mijn punt is dat het album enorm in het verlengde ligt van z’n voorganger “The Symphonic Dream” uit 2011, waardoor het schrijven van deze recensie onvermijdelijk een herhaling van zetten dreigt te gaan worden.
We zetten een en ander toch maar even op een rijtje. Boutrup is een buitengewoon kundig klavierridder die barst van de ervaring. Zo heeft de man al voor 200 stomme films de muziek gemaakt en tevens timmert hij hard aan de weg met de band Jeruda Music. Op zijn soloalbums gaat hij uit zijn dak in groovy instrumentale muziek die hij volstopt met veel dampende orgelpartijen. Dankzij een gedreven ritmesectie komt deze een beetje over als spacerock, maar in feite is de muziek dat niet,daarvoor staat Boutrup teveel met z’n voeten op aarde. Toch komt de term Spacerock niet zo maar uit de lucht vallen. Je hoort namelijk veel herhalingen en weinig sfeerwisselingen. Voor zover het algemene plaatje.
Een groot verschil met het eerdere werk is dat “Small As A Ball” een stuk transparanter klinkt. Boutrup plamuurt de boel zogezegd minder dicht met strings. Hier profiteren zinderende nummers als Metro Cheme en Back To Horn enorm van en ook het progressieve Will We Dream About The Ball komt goed uit de verf. Op het album hoor je regelmatig een prettige melodie zoals in And The Boy Gets A Sigar en daarom is het jammer dat de cd met Story Harp een beetje slap afsluit.
Lars Boutrup gaat de wereld met “Small As A Ball” niet veroveren, maar ik heb ook absoluut niet het idee dat de plaat met die insteek is gemaakt. Ik heb er dan ook vrede mee dat het album in het verlengde ligt van zijn voorgangers. Niks meer en niks minder.
Reviewed by Dick van der Heijde
